Hoe ging de punctie?
Om 8:20 uur moest ik me melden voor de voorbereiding. Ik kreeg een prik en een pil.
Rond 9:00 uur had ik de punctie
Ongeveer 9:10 uur was het klaar en ging ik rusten in de rustkamer
Om 9:13 uur ging mijn vriend met de eitjes naar VuMC
Rond 11:45 uur was mijn vriend terug van het VuMC en gaf de verpleegkundige uitleg over hoe verder.
Om 12:00 uur liep ik uit het ziekenhuis.
De voorbereiding
Op zaterdag 15 november 2014 om 8:20 uur moest ik aanwezig zijn in het ziekenhuis. Ik ging naar een kamertje waar een bed stond. Als eerst kreeg ik een 10cm lange prik in mijn bil met een soort van morfine om slaperig van te worden. Dit deed niet zo pijn als het klinkt. Het voelde meer alsof ze heel hard vloeistof naar binnen spoot. Daarna moest ik een half slaappilletje nemen. Deze combinatie gaf mij een slaapdronken gevoel. Ik mocht op het bed lekker liggen tot het spul was ingewerkt. Om 8:55uur moest ik nog mijn laatste plasje doen en om 9 uur ging ik naar de punctie kamer. De arts, verpleegster en mijn vriend waren erbij.
De punctie
Ik moest in de stoel liggen waar je je benen omhoog doet. Allereerst werd er gereinigd en ging er een eendebek in. Blijkbaar ook een prik in de vaginawand/mond? maar dat had ik helemaal niet door. Toen ging de echostok erin. Ze checkte me eierstok en voor ik het wist zat de naald er al in om de eitjes uit te zuigen. Ik voelde dat niet maar dit kon ik allemaal zien op het scherm. Je zag de naald het donkere eiblaasje ingaan die leeg werd gezogen. De eerste keren keek ik mee, maar doordat ik de naald op het scherm kon zien die een nieuw eiblaasje prikte verwachte ik de pijn. Daarom deed ik mijn ogen dicht en probeerde ik er niet aan te denken. Het deed wel pijn en voelde het trekken in mijn buik. Hoe meer ze zoog hoe meer het trok. Ik zelf heb altijd hevige buikkrampen als ik ooit ongesteld wordt en daarmee kan ik het vergelijken. Misschien was deze pijn zelfs minder omdat ik niet de pijn hoefde weg te puffen. Het was best te doen.
Na zo een 10 minuten waren we klaar en kreeg ik mijn onderbroek aan met een maandverbandje omdat ik bloed van de punctie. En liep ik terug naar mijn bed die in de kamer ernaast zat.
Na de punctie
Na een paar minuten kreeg mijn vriend het koffertje mee waarin het vocht van de eiblaasjes zit. Met deze koffer is hij naar het VuMC gegaan om daar de eitjes te brengen en ook zijn goede te brengen. Hij hoort daar hoeveel eitjes er zijn ontstaan uit mijn eiblaasjes. Terwijl hij dat ging doen, moest ik rusten in de rustkamer. Daar deed ik een dutje en praatte ik met iemand anders die er ook lag en de punctie vlak voor mij had. (Er hingen wel gordijntjes tussen onze bedden)
Rond 11uur was mijn vriend klaar in het VUmc en vertelde hij me dat er 7 eitjes zijn gevonden. Ik was al een beetje onzeker of er eitjes zouden zijn gezien de punctie werd gepland omdat mijn eiblaasjes niet meer verder groeide naar de grootte die ze zouden moeten zijn. Maar toch nog 7 eitjes!
De pijn tijdens de punctie
Ik had zelf niet echt het idee dat ze echt met een naald bezig waren. Toen de naald er als eerst in ging had ik het nauwelijks door. Toen ze steeds meer eiblaasjes leegzoog voelde ik de pijn steeds meer. Voor mij te vergelijken als hevige ongesteldheidskrampen. Het hielp mij enorm toen ik mijn ogen dicht deed en er niet aan probeerde te denken. Op een gegeven moment werd ik heel erg misselijk en had ik het gevoel dat ik bijna moest overgeven. Maar toen zei ze nog de laatste paar en dan zijn we klaar voelde ik me oke. In totaal hebben ze alle follikels geprikt (ook de kleintjes), volgens mij wel rond de 15 en duurde de punctie nog geen 10 minuten.
De pijn na de punctie
De hele dag van de punctie had ik wel pijn in mijn onderbuik en lag ik het liefst krom op de bank. Af en toe een steekje en lachen deed wel een beetje pijn, maar ik hoefde geen pijnstiller te slikken. Ook deze pijn is te vergelijken als ongesteldheidspijn of alsof iemand je een paar stompen in je onderbuik heeft gegeven. 😜 Ik vond het fijn om de hele dag te liggen en rust te houden. Dat was ook echt waar ik aan toe was na zo een punctie.
Vanaf de dag erna heb ik dagelijks een heel vol gevoel in mijn buik. Het is heel oncomfortabel en ook het bewegen is oncomfortabeler. Dit zou schijnbaar komen door de vocht in de eierstokken en de (leeggeprikte) follikels zich weer vullen met dit vocht.
Maandag na 9:30uur moet ik naar het ziekenhuis bellen of er eitjes zijn bevrucht. Als er een eitje(s) is bevrucht dan heb ik op dinsdag de terugplaatsing van een bevruchte eicel in de baarmoeder en horen we hoeveel eitjes er totaal zijn bevrucht en welke ingevroren kunnen worden.
Zaterdag 15 november 2014
- Eicelpunctie. Eitjes en zaad naar lab van VUmc.
- 1 keer 2 Utrogestan bolletjes inbrengen
Elke dag vanaf zondag 16 november 2014 tot uitslag
- sochtends, smiddags en savonds 2 utrogestan bolletjes inbrengen
- temperaturen (even bellen als temperatuur hoger is dan 38 graden)
- wegen (bellen als ik dagelijks teveel aankom)
Maandag 17 november 2014
Ziekenhuis bellen of er eitjes zijn bevrucht.
Dinsdag 18 november 2014
Terugplaatsing van een bevruchte eicel in VUmc in Amsterdam en hier horen we hoeveel van de 7 eitjes er zijn bevrucht.
Zondag 30 november 2014 (15 dagen na eicelpunctie)
Bloedprikken in het ziekenhuis. Omdat het een zondag is kan ik pas maandag de uitslag horen. Vanaf deze dag mag ik ook eventueel met een eigen test proberen.
Maandag 1 december 2014
Bellen voor de zwangerschapsuitslag.
Dinsdag 2 december 2014
Nog een keer bloed prikken.
En indien zwanger 3 weken een echo kijken of er ook een hartje klopt.
--- Lees mijn volgende post over de terugplaatsing! --
--
